OCEANÍA

Gerardo Veraren arte- eta bizi-testamentua da Oceanía. Koronabirusaren ondorioz behar baino lehen hil aurretik sortu zuen azken proiektua da, eta, zalantzarik gabe, bere mende erdiko ibilbidean pantaila eta agertokietara eraman dituen milaka lanen artean ilusionatzaileena.

Oceanía bizitza zirraragarri baten oroitzapena da. Herrialde baten eta garai baten erretratua. Gizon aparta baten udazkeneko begirada, halako batean bere bizitzaren istorioa kontatzeko beharra sentitu zuenarena. Ehunka orritan, lotsarik gabe jaso zuen oroimenaren beloak iragazitako errealitate bat: haurtzaro pribilegiatua, familiaren porrot mingarria, zinemarekiko betiereko maitasuna, maitasunaren aurkikuntza, desamodioaren urratua, konpromiso politikoa, aitarekiko gorrotoa, errukiaren bidezko adiskidetzea… Eta antzerkiaren hazia, azken egunetara iritsi arte izan zuen benetako pasioa.

Orri horiek bakarrizketa batean isurtzearen emaitza da Oceanía. Gerardok eta biok hilabetetan buruz buru landutako testua da, eta azken emaitzak, hemen aurkezten dugun honek, harrotasunez betetzen zuen.

Haren antzerki-familiaren hil osteko omenaldi zintzo eta sakona da Oceanía. Antzezlanak Carlos Hipólito eta José Luis Arellano ditu buru. Carlos zintzotasun handiz sartzen da Gerardoren larruazalean (Gerardo gabe), eta José Luisek, berriz, bere maisu eta lagunaren lekukoa jaso zuen, hark hasitakoa amaitzeko.

José Luis Colladoren testua